|
|
English -> Turkish
|
|
house
|
i.
1. ev.
2. ev halkı, aile.
3. tiyatro.
4. hükümet meclisi.
5. gen. b.h. hanedan.
6. ticarethane.
|
|
|
|
house
|
f.
1. barındırmak; yerleştirmek: The government housed the refugees in tents. Hükümet sığınmacıları çadırlara yerleştirdi.
2. -de bulunmak: That room now houses our library. Şimdi o odada kütüphanemiz bulunuyor.
|
|
|
|
house
|
i. ev, mesken, hane; ev halkı, aile; kil. piskoposlar meclisi; tiyatro, tiyatro seyircileri; hükümet meclisi; gen. b.h. hanedan; ticarethane, müessese; cemaat; astr. göğün on iki kısmından biri, zodyakın bir burcu; santranç hanesi. house agent İng. ev simsarı, komisyoncu. house arrest evde göz hapsi. house dog ev köpeği. house dress
i. ev kıyafeti. house flag geminin bağlı olduğu şirketin bayrağı. house guest gece yatısı misafiri. house of cards dayanıksız iş; kolay yıkılan şey. House of Commons İng. Avam Kamarası. house of correction ıslahevi. house of detention tutukevi, tevkifhane. house of God tapınak, kilise. house of ill repute genelev. House of Lords İng. Lordlar Kamarası. house of refuge düşkünler evi. House of Representa- tivesA.B.D Temsilciler Meclisi. house party birkaç gecelik ev partisi: bu partiye katılanlar. house physician revir doktoru. house regulations iç tüzük. house surgeon nöbetçi operatör. bring down the house çok alkışlanmak; herkesi güldürmek, gülmekten kırıp geçirmek. country house İng. şehir dışında malikâne. disorderly house genelev, umumhane. keep house ev idare etmek. keep open house her gelen misafiri ağır- lamak, kapısı herkese açık olmak. like a house afire şiddetle, kuvvetle. on the house bedava, masrafı patrona veya müesseseye ait olmak üzere. People who live in glass houses should not throw stones. Sırça köşkte oturan başkasına taş atmaz. public house İng. meyhane; içkili lokantası olan otel. put ones house in order işlerini düzene koymak. shout from the housetops etrafa yaymak. town house şehir evi, kışlık ev. houseful
i. ev dolusu.
|
|
|
|
house
|
f. bir eve koymak, kendi evine almak; yerleştirmek; den. siper altına almak, aşağı indirmek; evde oturmak, barınmak.
|
|
|
[Previous -
Next]
|
|
|
English -> English
|
|
house
|
A structure intended or used as a habitation or shelter for animals of any kind; but especially, a building or edifice for the habitation of man; a dwelling place, a mansion.
|
|
|
|
house
|
To take or put into a house; to shelter under a roof; to cover from the inclemencies of the weather; to protect by covering; as, to house one`s family in a comfortable home; to house farming utensils; to house cattle.
|
|
|
|
house
|
To take shelter or lodging; to abide to dwell; to lodge.
[Previous -
Next]
|
|
|
|
